Φημισμένη στους τουρίστες είναι η παραδοσιακή ελληνική κουζίνα σερβιρισμένη με θέα τη θάλασσα, στο βουνό, στην πόλη, στο χωριό.
Αναπολούμε τα σημαντικά στοιχεία της που την καθορίζουν, μπορούμε να επισημάνουμε 5 από αυτά, ίσως τα πλέον βασικά.
Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο ως πρωταγωνιστής
Ξέρατε ότι πιθανότατα οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν αυτοί που φύτεψαν πρώτοι ελιές στην περιοχή της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένης της ανατολικής Ισπανίας, της νότιας Γαλλίας και της νότιας Ιταλίας; Σήμερα η Ελλάδα είναι μια από τους 5 κορυφαίους παραγωγούς ελαιόλαδου στον κόσμο, ενώ το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο χρησιμοποιείται σχεδόν σε όλα τα πιάτα της ελληνικής κουζίνας, χαρίζοντας απαλή και μεταξένια γεύση. Να σημειώσουμε ότι κανονικά πρέπει να χρησιμοποιείται σαν καρύκευμα και όχι σε μεγάλες ποσότητες.
Πολλά λαχανικά, λίγο κρέας
Αν και πολλοί συνδέουν την ελληνική κουζίνα με πιάτα όπως το αρνί, το σουβλάκι, το «κλέφτικο» και τη φέτα, στην πραγματικότητα στην αυθεντική ελληνική κουζίνα κυριαρχούν τα λαχανικά, τα πουλερικά, τα θαλασσινά κι όχι το κρέας. Γι’ αυτό και υπάρχουν πολλές χορτοφαγικές επιλογές σε ένα μενού ελληνικής κουζίνας, όπως φασολάδα, φακές, φάβα, γεμιστά, παπουτσάκια κ.ο.κ.
Ακολουθεί τον μεσογειακό τρόπο ζωής
Πέρα από το ψωμί, τις ελιές και το ελαιόλαδο, η Ελλάδα μοιράζεται κι άλλα χαρακτηριστικά με τις νότιες ευρωπαϊκές χώρες όπως την Ιταλία και την Ισπανία, συμπεριλαμβανομένης της σημασίας του τραπεζιού και της παρέας. Στο βραδινό, μάλιστα, τρώμε πιο αργά από τους Ιταλούς, αλλά πιο νωρίς από τους Ισπανούς, γι’ αυτό και πολλά εστιατόρια δεν άνοιγαν –τις καλές εποχές- πριν τις 19.00.
Η Ανατολή συναντά τη Δύση, δυο κουζίνες σε μία
Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες δημοφιλείς κουζίνες, η ελληνική κουζίνα έχει πολλές επιρροές, ειδικά από τη γειτονική Τουρκία, αφού αποτέλεσε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για εκατοντάδες χρόνια. Πιάτα όπως οι λαχανοντολμάδες, ο μπακλαβάς και το τζατζίκι υπάρχουν και στις δυο κουζίνες, ενώ πολλά πιάτα μπορεί να έχουν μια μικρή διαφορά και διαφορετική ονομασία. Η προέλευση σε κάποια πιάτα είναι τούρκικη, με έντονες επιρροές από τη Μέση Ανατολή.
Το σουβλάκι στην αρχαιότητα
Ξέρατε ότι η συνταγή για σουβλάκι είναι γνωστή από την ελληνική αρχαιότητα; Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Αθήναιου στο έργο του Δειπνοσοφιστές, ότι ο Ηγήσιππος στον οδηγό μαγειρικής που έγραψε, αναφέρει ένα έδεσμα που λεγόταν κάνδαυλος και ήταν κάτι ανάλογο με το σημερινό σουβλάκι-καλαμάκι. Συνδύαζε κομμάτια από ψητό κρέας, πίτα, τυρί και άνηθο και σερβιριζόταν με ζουμί.
