Και ξαφνικά όλη η Ελλάδα, όλα τα Μ.Μ.Ε. άρχισαν να μιλούν για ένα δημοτικό σχολείο στην Λάρισα, το 3ο, που στα διαλείμματα τα μεγάφωνα
παίζουν κλασική μουσική, Χατζηδάκη, Θεοδωράκη κλπ. Έγινε μια σχετική αναφορά και μετά το internet έπαιξε τον γνωστό ρόλο του. Διαδόθηκε σαν καταιγίδα.
Δεν θα μπορούσα, να το αφήσω να με προσπεράσει βέβαια έτσι αυτό το θέμα, εξάλλου η διευθύντρια του 3ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας κα Ελένη Δημητρίου είναι παλιά μου γνώριμη από το Δημοτικό ραδιόφωνο της Λάρισας στο ξεκίνημά του. 30 χρόνια πίσω.
Τηλεφώνημα λοιπόν:
-Γειά σου Ελένη, θα δώσεις και σε εμένα συνέντευξη ή δεν προλαβαίνεις; Σε καλούν από την μισή Ελλάδα πια.
-Και βέβαια θα κάνουμε την συνέντευξη και βέβαια έχει γίνει ένας μικρός χαμός, που δεν τον περιμέναμε.
Δίνουμε ραντεβού λοιπόν στο διάλειμμα στο 3ο Δημοτικό Σχολείο της Λάρισας, πολύβουο με την Ηρώων Πολυτεχνείου από την μία πλευρά και την Ιουστινιανού από την άλλη. Πρώτη εντύπωση; Έχει μια αύρα αυτό το σχολείο, δεν ξέρω, αλλά μούκανε κάτι σε διαφορετικό. Και στο διάλειμμα Βιβάλντι μαζί με ένα πολύβουο πιτσιρικο-μελίσσι να ζουζουνίζει στα αυτιά μου. Χαρούμενα παιδιά, χαμογελαστοί δάσκαλοι και δασκάλες.
-Κυρία Δημητρίου γίνατε σχολείο-φίρμα πανελλαδικά. Το περιμένατε;
-Όχι βέβαια! Είναι μια πρακτική που ακολουθούμε περισσότερο από ένα χρόνο. Φαίνεται όμως ότι, το διαδίκτυο δουλεύει με μεγάλες ταχύτητες!!!
-Η δύναμη του διαδικτύου έκανε δουλειά. Το ανέφερε ένας, το πήρε όλη η Ελλάδα με σπασμένο τηλέφωνο. Πόσες συνεντεύξεις δώσατε;
-Πράγματι η όλη ιστορία ξεκίνησε, όταν ένας περαστικός ζήτησε να με συναντήσει και μου έδωσε πάρα πολλά συγχαρητήρια, γι' αυτό που κάνουμε. Κλείνοντας τη συζήτηση μου είπε «Θα το βάλω στην εφημερίδα!». «Καλώς» απάντησα όπως νομίζετε... Αυτό ήταν η αρχή. Δεν μπορούσα να φανταστώ τη συνέχεια. Τηλέφωνα από ραδιοφωνικούς σταθμούς της Αθήνας, της Κρήτης, της Θεσσαλονίκης, της Λήμνου, το κρατικό ραδιόφωνο Ερτ1, Ερτ2 και τηλεοπτικοί σταθμοί από όλη την Ελλάδα!!!
-Αλήθεια πως ξεκίνησε η ιδέα για μουσική στα διαλείμματα; Και κλασική μουσική, εντελώς έξω απ' ότι ακούει η πιτσιρικάδα. Μην πω και για τους γονείς, που δυσκολεύομαι να πεισθώ, ότι ακούν κλασική μουσική.
-Η ιδέα ξεκίνησε, όταν αγοράσαμε ένα καινούργιο ηχοσύστημα, που δέχονταν φλασάκι. Έτσι σκεφτήκαμε, ότι θα μπορούσαμε να το αξιοποιήσουμε, βάζοντας ορχηστρική μουσική στα διαλείμματα. Ξεκινήσαμε λοιπόν με Χατζιδάκι, συνεχίσαμε με Θεοδωράκη και στη συνέχεια μπήκαμε στην κλασική μουσική. Προσπαθούμε να επιλέγουμε συνθέσεις που είναι απλές, χαρούμενες και μπορούν με ευκολία οι μαθητές να ακούσουν.
-Αντιδράσεις είχατε; Γιατί ο κόσμος είναι δύστροπος πια, δεν ξέρεις από που θα σου έρθει η κριτική και η αποδόμηση. Έχω ακούσει από πολλούς φίλους εκπαιδευτικούς ότι, αποφεύγουν να πάρουν πρωτοβουλίες, γιατί φοβούνται μην μπλέξουν.
-Γενικά δεν είχαμε αντιδράσεις, διότι επρόκειτο για κάτι ευχάριστο και διασκεδαστικό. Βέβαια κάποιοι (ευτυχώς ελάχιστοι περίοικοι) διαμαρτυρήθηκαν, ότι ενοχλούνται. Επειδή όμως και ο Σύλλογος Διδασκόντων συμφωνεί, ότι η μουσική βοηθάει στη διαμόρφωση ενός ευχάριστου και ήρεμου κλίματος στην αυλή του σχολείου, εμείς συνεχίσαμε την καλή αυτή πρακτική. Εξάλλου δεν είναι σε ώρες κοινής ησυχίας.
Πράγματι όμως υπάρχουν πολλοί εκπαιδευτικοί, που φοβούνται μην μπλέξουν όπως το είπατε, γι' αυτό και δεν αναλαμβάνουν κάτι διαφορετικό, αλλά τελικά τι μένει στους μαθητές μας; Τι θα θυμούνται στη ζωή τους από το σχολείο τους; Αν δεν επισκεφθούν ένα μουσείο, μια πινακοθήκη, ένα θέατρο, ένα ωδείο, αν δεν ακούσουν μια διαφορετική μουσική, πότε θα το κάνουν; Ή καλύτερα πώς θα γνωρίσουν και κάτι διαφορετικό, που μπορεί το σπίτι τους να μην το προσφέρει; Είναι σημαντικό να καλλιεργήσουμε στους μαθητές μας κριτήρια ποιότητας, που θα τους βοηθήσουν στην υπόλοιπη ζωή τους. Να γνωρίσουν τουλάχιστον κάποιους διαφορετικούς δρόμους και ίσως κάποιοι τους ακολουθήσουν.
-Έχω απορία. Τα παιδιά πως το δέχτηκαν; Γιατί σίγουρα τα αρχικά ακούσματά τους δεν είναι Χατζηδάκης, Μότσαρτ, Βιβάλντι. Δεν θα είναι ούτε των γονιών τους βέβαια, είναι δύσκολη μουσική φόρμα.
-Ξεκινώντας με Χατζιδάκι οι μαθητές στην αρχή παραξενεύτηκαν, αλλά σχετικά εύκολα δέχθηκαν τις μελωδίες αυτές, διότι γνωρίζουν και κάποια τραγούδια του συνθέτη. Ταυτόχρονα με την εκπαιδευτικό μουσικής συζήτησαν γι' αυτόν τον συνθέτη, για το έργο του και γενικότερα για την προσφορά του στην ελληνική μουσική. Έτσι στην πορεία συνεχίσαμε με συνθέτες κλασσικής μουσικής, για τους οποίους ενημερώνονται και μαθαίνουν οι μαθητές για τη ζωή τους και το έργο τους. Σιγά σιγά φαίνεται να έχουν εξοικειωθεί με αυτό το είδος της μουσικής. Οι μαθητές συνεχίζουν το παιχνίδι τους στα διαλείμματα με το άκουσμα μουσικής, μόνο που αντί να ακούνε μόνο τα αυτοκίνητα από την Ηρώων Πολυτεχνείου, φαντάζομαι ότι είναι καλύτερα να ακούνε μια ευχάριστη μελωδία, που συνήθως δεν ακούνε ούτε στο σπίτι τους. Εξάλλου φροντίζουμε, ώστε οι μελωδίες που επιλέγουμε, να είναι «εύπεπτες»! Πάντως υπάρχουν μαθητές που ψιλοτραγουδούν τις μελωδίες που ακούγονται!
-Άρα λοιπόν γίνεται και πιο ουσιαστική και σε βάθος δουλειά και μέσα στην τάξη την ώρα της μουσικής.
-Και βέβαια δεν μένουμε στην επιφάνεια, περνάμε και στο γνωστικό επίπεδο των ακουσμάτων των διαλειμμάτων.
-Ποιούς συνθέτες έχετε παίξει έως σήμερα; Θα το διευρύνετε αυτό με άλλους και πιθανά με άλλες μουσικές φόρμες;
-Μέχρι σήμερα έχουμε παίξει Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Σπανουδάκη, Vivaldi, Strauss, Mozart, Ravel, Clayderman και άλλα. Στην πορεία σίγουρα θα διευρύνουμε την γκάμα και μπορεί να το ανοίξουμε και σε άλλα είδη ποιοτικής μουσικής όπως τζαζ, μπλουζ κλπ.
-Οι περίοικοι, οι περαστικοί τι λένε; Έχετε αντιληφθεί τις αντιδράσεις;
-Οι περισσότεροι είναι ευχαριστημένοι και τους αρέσει. Περαστικοί με τα αυτοκίνητά τους μας λένε, ότι κατεβάζουν το τζάμι, ώστε να ακούσουν τις μελωδίες, που έρχονται από το σχολείο. Κάποιοι περίοικοι (ευτυχώς ελάχιστοι) αντέδρασαν, αλλά το προσπεράσαμε, γιατί πιστεύουμε ότι η συγκεκριμένη πρακτική βοηθάει στη μαθησιακή διαδικασία. Εκτός του ευχάριστου και ήρεμου κλίματος έρευνες έχουν δείξει ότι, η μουσική περιορίζει το άγχος και το στρες, αυξάνει τη δημιουργικότητα και γενικότερα ενεργοποιεί και εξιτάρει τον ανθρώπινο οργανισμό.
-Έχετε πει ότι αυτό ισχύει περίπου ένα χρόνο. Άρα συμπεράσματα έχουν βγει. Για τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, τα παιδιά. Έχει παίξει κάποιο ρόλο σε όλους εσάς;
-Θεωρούμε ότι, έχει συμβάλλει στην καλύτερη συνεργασία όλων των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας, βοηθάει στη διατήρηση ενός ήρεμου κλίματος, προλαμβάνοντας σε μεγάλο βαθμό την ενδοσχολική βία.
-Έχω απορία. Οι γονείς δεν παρεμβαίνουν; Συνήθως είναι πλέον υπερπροστατευτικοί και παρεμβατικοί σε λάθος βαθμό.
-Οι γονείς χωρίς να είναι παρεμβατικοί, είναι ενημερωμένοι για καθετί που συμβαίνει στο σχολείο και βέβαια αν είχαν αντίρρηση, θα το είχαμε ήδη συζητήσει. Όμως οι γονείς του σχολείου μας είναι υποστηρικτικοί σε κάθε προσπάθεια που κάνουμε, συνεργαζόμαστε μαζί τους με αποκλειστικό στόχο την παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης στους μαθητές μας.
-Ξέρετε ότι όλο αυτό είναι καινούριο και για να το διατηρήσετε, πρέπει συνέχεια να το εξελίσσετε, να μην μένει στατικό, γιατί θα κουράσει. Άποψή μου βέβαια... Υπάρχουν σκέψεις και σχέδια για την συνέχεια;
-Υπάρχουν κι άλλα σχέδια. Σκεφτόμαστε το μουσικό κουδούνι που ακούσαμε ότι υπάρχει και κάθε φορά αντί για το «ντριν», ακούγεται μια άλλη μελωδία. Επίσης η ποιοτική μουσική όπως σας είπα και προηγουμένως δεν υπάρχει μόνο στην κλασική. Σε όλα σχεδόν τα είδη της μουσικής μπορεί κανείς να βρει ποιοτικά κομμάτια. Ίσως λοιπόν στο μέλλον παίξουμε και άλλα είδη με μοναδικό κριτήριο την ποιότητα. Έτσι ελπίζουμε να κάνουμε μαθητές, που θα είναι καλοί ακροατές και θα αναπτύξουν ένα αξιόλογο κριτήριο, ώστε να επιλέγουν στη μελλοντική ζωή τους ποιοτική μουσική.
**Σημ.: Δεν θέλησα να μιλήσω με 1-2 μαθητές, γιατί δεν μου πήγαινε η καρδιά να τους κλέψω το σύντομο 10λεπτο διάλειμμα.
===================================
